Ontwerpteam: Jhon van Veelen, Manuel Op't Rood, Ton Thus

Ontwerpvisie park.
een synergie van functionele voorzieningen binnen een raamwerk van het
bestaand, kwalitatief hoogwaardig bomenkader: een park binnen een park.

Lange Termijn als hoofdopgave.
Het plan kenmerkt zich door een lange termijn visie en het werken met de materialen die er al zijn. De hoofdlijnen en "het vlees" van het Steinerbos zijn sterk. Het plan baseert zich op een uitgekiend
bosbeheer, het doorontwikkelen van (bestaande) natuurwaarden en vanuit het gebruik, (ook gezien de historie: een geschonken park-), op een slimme scheiding tussen de rand en de kern, een park binnen een park in één samenhangend geheel.

Verhouding openbaar, vrij toegankelijk versus spel- sport en recreatieve zone. Een van de hoofdopgaven is, om het gebruik en de natuurwaarden binnen het huidige park te optimaliseren. Dit houdt automatisch in het zoeken naar een goede verhouding tussen het openbare deel van het park- en de kern van het park waarvoor je moet betalen. Deze verhouding ligt in het vergroten van het openbare deel, het zogenaamde “teruggeven” aan de bewoners van Stein van een substantieel deel van het park en het verkleinen en optimaliseren van het commerciële deel.

Een attractief park-element als scheiding tussen openbaar en het commerciële
Het ‘’babouschka-effect’’, wordt bereikt door het markant en op een ‘’parkachtige wijze’’ vormgeven van de grens, de overgang, tussen beide parkdelen. Een fraai, goed vormgegeven en terughoudend hekwerk symboliseert deze overgang. Het hekwerk in het park staat dan ook in het opengewerkte deel (boomweiden) en is continue en herkenbaar te volgen.
Door het vrijzetten van het bestaande bos- en juist door het handhaven van de grote gezonde bomen op en rondom de bestaande speelplekken, dierenweide en langs de paden, ontstaat oriëntatie. Besef van waar je bent en waar je heen wilt, wordt versterkt door het vrijliggende hekwerk, als leidraad door het park.

Wijze van zonering (intensief – extensief).
De heldere indeling tussen betaald spel- en sportgedeelte-, het zwembadgedeelte en de openbare zone, vertaalt zich idem dito in een zonering intensief en extensief. Het intensieve gebruik van ligweiden vereist meer onderhoud (frequent maaien gras et cetera), ook het gebruik van het spel-en sportgedeelte, vereist meer onderhoud dan de meer extensieve en natuurlijke zone van het openbare parkdeel. Dit is ook een bewust ingebracht verschil om onderscheid in beeld en sferen te handhaven.

Interactie tussen functies.
De interactie van functies moet worden bezien in de context van het gegeven, dat er zich een park in een park bevindt. Men gaat naar het Steinerbos sec om er te gaan zwemmen of voor het speelpark.
Het openbare deel biedt plaats aan tal van functies die wat betreft beeld en beleving samenhangen met dat wat er in het betaalde deel plaatsvindt en vice versa.
De rondgang, het wandelpad, welke gerealiseerd wordt in de rand, verbindt allerlei (toekomstige) functies. Voor de bewoners wordt het mogelijk om via de rondgang het gemeentehuis te bereiken, voor ambtenaren is het een relaxed gegeven, om in de pauze even een ommetje te maken in het
park. Gezien de omvang van gesuggereerde (boom)weiden, is het mogelijk, om manifestaties in
het openbare park te houden.
De functie wonen, aan de westzijde, heeft een positieve invloed op het park, als de rand ruimtelijk meer wordt opengemaakt. Het investeren in een structureel verbindend wandelpad, de rondgang, geeft een enorme meerwaarde aan het park. Deze verbinding geeft ook een meerwaarde aan toekomstig te plaatsen functies en de bereikbaarheid van deze. Ook met het oog op eventueel te houden manifestaties, als mogelijkheid, in het park, is deze ontsluiting positief.
De rondgang, mits goed aangetakt en herkenbaar en verlicht, zorgt voor een goede aanhechting op de omgeving, zoals bijvoorbeeld het gemeentehuis.

Looplijnen voor gebruikers, publiek en personeel.
De looplijnen voor bewoners en gebruikers zijn helder en aansluitend op woon- en werkverbindingen in de rand, de rondgang is daarin de leidraad. Als voorbeeld moet er een overzichtelijke overgang komen van het gemeentehuis naar de openbare parkzone om de toegankelijkheid te bevorderen. De grote randlengte van het park en het openleggen van deze buitenrand, vergroot de toegankelijkheid van het park aan alle zijden.
Het grote publiek, komt via het centraal aan de zuidzijde geplaatste
parkeerplein, over het entreeplein, in het park.

Flexibiliteit van gebruik van ruimten.
Het openbare parkdeel steekt in een ruim jasje, maar dat wil niet zeggen dat men zomaar overal functies kan plaatsen: bijvoorbeeld een hangplek voor jongeren is geen favoriete functie om direct naast de brasserie te situeren. Voor het houden van een muziekmanifestatie is daarentegen de noordoosthoek wel een optie: verder weg van de bebouwing.
De meer opengelegde parkzone leent zich aldus voor een flexibele opstelling van functies afhankelijk van seizoen, overlast en gewenste atmosfeer. Alles in goed overleg met bewoners en gebruikers, want het is en blijft een volkspark. Het gebruik van het speelpark en zwembad, is natuurlijk een strikter gegeven. In overleg met het speelpark, kunnen op gezette tijden oppervlakken (weiden) worden samengevoegd voor de wat grotere manifestaties, zoals concerten. In de context van het vormen van weiden en het plaatsen van hekwerken in het geheel, kan hiermede worden rekening gehouden.

De leidraad is de rondgang.

Situering en compartimentering, worden gestuurd door de ontwikkelingsvisie,
namelijk een park in een park.
Functioneel is het ‘speelpark’ in oppervlak absoluut teruggebracht, maar niet het
gebruiksoppervlak daar meer weiden i.p.v. bos zijn toegevoegd. Ruimtelijk wordt situering en compartimentering, gestuurd door het plaatsen van schillen, rondom een halfopen kern waarin het speelpark is gesitueerd. Binnen de buitenschil en het speelpark, bevindt zich in wezen het openbare deel met een logische aaneenrijging van functies.

Oppervlaktevergroting en natuurontwikkeling door bosbeheer.
Het oppervlak van het park wordt niet kleiner of groter, maar het recreatieve deel en de biodiversiteit, worden uitgebreid door oppervlaktevergroting en het doorontwikkelen
van bestaande natuurwaarden.

Recreatieve oppervlaktevergroting wordt bereikt door het realiseren van boomweiden uit het bestaand, dicht en monotoon bos. Een grotere biodiversiteit wordt bereikt door het belichten van het bodemoppervlak door het sterk uitdunnen van het tussenliggende bos, het creëeren van meer randsituaties (zoom- en mantelvegetaties) en het vrijzetten van de waardevolle boompartijen en solitairen.


Algemeen : bos wordt bij dunning ecologisch rijker, omdat meer licht kan toetreden en kruidenvorming en verjonging mogelijk wordt.
Daarmede wordt ook de afwisseling groter en de aantrekkelijkheid voor het wandelen en vinden van rust.

toekomstige verhoudingen:
Totale oppervlakte park: 35 hectaren, waarvan 13 hectaren intensief (zwembad en speelpark). Kort en goed worden er 22 hectaren teruggegeven aan de gemeenschap van Stein en (relatief) extensief beheerd als zijnde natuurlijk terrein met incidenteel meer intensieve delen.
De kern van het Steinerbos blijft natuur.
De plaatsing van het hekwerk is een esthetisch- en functioneel gegeven, waarbij de volgende criteria een rol spelen: namelijk de hoge bezoekersaantallen op gezette tijden en het gegeven dat een substantieel deel van het park een openbaar karakter moet (her)krijgen! In een latere fase, is een nadere uitwerking/wijziging qua ligging van het parkhekwerk, met het oog op toekomstige functies in het openbare parkdeel, of omgekeerd mogelijk